Hayat Kaldığı Yerden. Askere Gideceklere Yegane Tavsiye: SABIR
Uzun bir süredir ne yazı yazabiliyorum ne de kitap okuyabiliyorum. Rusçamı geliştirmek için izlediğim saçma salak rus melodramlarını saymazsak dizi ve film izlediğim de söylenemez. Bu durum içimde bir burukluğa yol açıyor. Bir dilek hakkım olsaydı babadan zengin olup geçim derdi yaşamadan sürekli okumak, film izlemek ve yazmak için petrozavodksta göl manzaralı bir apartman dairesinde sınırsız zaman dilerdim. Ama dileğim gerçek olmayacak ve sadece kendi zevklerime vakit ayırıp bir ömür geçiremeyeceğim. Hayat bu işte. Rusçayı hâlâ istediğim düzeyde geliştiremedim. 1.5 yaşındaki kızımla neredeyse bütün gün ben ilgileniyorum. Onunla sadece Türkçe konuşuyorum. Eşimle de rusça konuşmaya özen gostersem de onun tembelliği yüzünden Türkçeye dalıp gidiyoruz. Emektar babuşkamız evimize günde 1-2 kez ugramasa ya da markete gidip sigara almasam rusça pratik yapmak için hiç şansım olmayacak. Evden kafanı çıkarmadığın sürece nerede yaşarsan yaşa hiç yabancılık çekmezsin. Eee dil öğrenmek için de