Tурецкий язык с носителем

Şu aralar moralim yerinde. E durum böyleyken ince bir liste hazırlayım dedim. Gülümseten filmlere hoşgeldiniz:) *Horrible Bosses (Seth Gordon) (2011) / Horrible Bosses 2 (Sean Anders) (2014) Ayağı yere basan senaryosu ve oyuncu kadrosuyla bu iki film beni adamakıllı güldürdü. Motherfucker. *Chappie (Neill Blomkamp) (2015) Bu filmi aksiyon, suç, dram, bilim kurgu kategorilerine sokmuşlar ama ben gayet eğlenip güldüm bu filmde. Komedi filmi lan bu. Sırf Hugh Jackman’ın ense tıraşına bile gülünür. Şu Güney Afrikalı soytarı Die Antwoord grubu da filmin önemli rollerini paylaşmış. *The Grand Budapest Hotel (Wes Anderson) (2014) Son dönemlerin yine hikâyesiyle, oyuncu kadrosuyla ve farklı atmosferiyle kalitesini ortaya koymuş film. On numara beş yıldız. *Spy (Paul Feig) (2015) Jason Statham’ın bir sahnesinde anıra anıra gülmüştüm. * The Bucket List (Rob Reiner) (2007) Yaşlı kurtlar hoş vakit geçirmelik şöyle hafif bir film yap...

Şimdi size benim tahammül eşiğimin düşüklüğünü, kitaplar ve filmlerle uğraşmayı çok sevsem de bir kitabı veya bir filmi aniden yarıda kesip atma gibi aslında yer yer kötü sayılacak bir huyumun olduğunu anlatıvereceğim. ÖRNEK: Hermann Hesse – Siddhartha Verdim kitapyurdundan siparişi, geldi eve, on ay falan yerinden kıpırdamadı sonra da kalktı geldi Rusya’ya peşimden. İlla okuyacaksın dedi, tamam, dedim. Açtım okumaya başladım. Geldim 24. Sayfaya: “Bir hedef bulunuyordu Siddhartha’nın önünde, tek bir hedef: Arınmış olmak, susamalardan arınmış, istemelerden arınmış. Ölerek kendinden kurtulmak, ben olmaktan çıkmak, boşalmış bir yürekle dinginliğe kavuşmak, benliksiz düşünmelerle mucizelere kapıları açmak, işte buydu onun hedefi. Ben tümüyle saf dışı bırakılıp öldürüldü mü, gönüldeki tüm tutku ve dürtülerin sesleri kısıldı mı, işte o zaman gözlerini açacaktı en son şey, varlıktaki artık Ben olmayan öz, o büyük giz.” Ve kitabı kapattım. Belki kitabı bitirseydim kitap...

Midenin boş olması. Maslov’un ihtiyaçlar hiyerarşisindeki ilk ihtiyaç. İşte Hamsun’un kast ettiği tam da bu. Açlık, İdealist bir yazarı her işi yapabilecek vasıfsız bir elemana evirmeyi nasıl başarır? İşte bu sorunun cevabı bu karanlık romanda. Şimdiden söyleyeyim. Çok sert bir kitap Açlık. Tam bir bunalım kitabı. Ben bunaldım. Özellikle de yazmayla aranız varsa üstüne üstlük işsizseniz, evet, yanlış duymadınız hâlâ bir işiniz yoksa karakteri anlayıp kendinizden parçalar bulabiliyorsunuz Açlık’ta. Adam tam bir saf. Çok saçma bir saflık. Önce biraz umursamaz gibi düşündüm ama değil. Ne yaptığı belli olmayan, yok olmaya yüz tutmuş bir adam. Üzerindeki yeleği rehin bırakıp üç-beş kuruş aldıktan sonra günlerce aç duran karnını doyurmak yerine o parayı başkasıyla paylaşan bir adam. Genelde yaşlılardan ve fiziksel kusurları olanlardan iğrenen ama yanından geçen herhangi birine de elinde avucunda ne varsa vermeye hazır olan bir adam. İyi niyetli. Gereksiz yardımsever. Kafa...

Sa.  Beni rahatsız eden, gerektiğinden fazla ilgi görmüş, kültleşmiş, şişirilmiş, uyutan, sıkan, kusma hissi uyandıran ve yarım bırakılan ama ortamlarda "Aa evet. O film değil mi? İzledim ya. Zaten Coen kardeşler değil mi? Woody Allen bir deha. Miyazaki'nin anlatmak istediği o değil. Çok gizli mesaj var. Herkes anlayamaz David Lynch'i. Gülmekten yarıldım. Marvel abi! Filmden ne anlarsın sen? Bu bir kere tarz meselesi."  vb. sözlerle artislik yapılan filmleri derledim. Biliyorum; sen de izlerken uyukladın. DAVAY! * The Nightmare Before Christmas (1993) (Henry Selick) Bol goy goylu çocuk psikolojisi bozan rahatsız edici yılbaşı klasiği. *The Shining (1980) (Stanley Kubrick) Jack Nicholson’un ürpertici ve psikopat karakterlere yatkın fizyolojik görüntüsünü iyi kullanması dışında başka bir numarası olmayan film. Tarihin en büyük abartılarından. Balon. *Thing (1982) (John Carpenter) Yılışık Kurt Russel’ın başrolü olduğu peş para e...

Aralarında büyük izleyici kitlesine ulaşmış, kült olmuş, poh pohlanmış filmler de var; hiç adını duymadığın kimilerinin dalga geçtiği filmler de var.  Bana göre bomboş bir vaktinde sıkıntıdan patlıyorken izleyebilirsin. (Bazıları uyutabilir!) *Sleepy Hallow (1999) (Tim Burton) PUAN: 4/10  Klasik bir Tim Burton saçmalığı. Filmin başındaki dedektif ayakları biraz sürüklüyor, sonra süründürüp öldürüyor. *10 Cloverfield Lane (2016) (Dan Trachtenberg) PUAN:4/10 Son yılların en büyük trol filmi. BÜYÜK TROL. *The Cabin in the Woods (2012) (Drew Goddard) PUAN: 4/10 Alışılmışın dışına çıkılmaya çalışılmış korku filmi. Tebrikler.  *End of Watch (2012) (David Ayer) PUAN: 4.3/10 Aklımda herhangi bir sahnesi bile kalmayan ama listeye girmeyi başaran bir film. *Vertigo (1958) (Alfred Hitchcock) PUAN: 4.2/10 Uyduruk bir film.  *Pan’s Labyrinth (2006) (Guillermo Del Toro) PUAN: 4/10 Poh pohlanmış derin mana aramalı film. *Ronin (1998) (J...